Sudeći po broju registrovanih zagađivača u opštini Bečej, reklo bi se da je životna sredina znatno uznapredovala, jer se broj zagađivača smanjio… Statistika naša dika -što poželiš to naslika, pa tako i u ovom slučaju. Nije problem u prijavama samim po sebi, one su samo početak, osnova od koje bi trebalo da polazi Opštinska uprava (OU) prilikom planiranja rada u oblasti životne sredine. Znači u planiranju svoga rada u ovoj oblasti OU jednostavno polazi od netačnih podataka, i to godinama unazad i nije u stanju, neće ili ne sme da ustroji registar zagađivača odnosno da ga učini ažurnim.
Jednostavno se u registar prijavljuje ko hoće, koje godine hoće, tako da imamo situaciju da se malo prijavljuje, pa malo ne. Korekcije ponašanja nema, reakcije OU, sudeći po ponašanju zagađivača u pogledu prijava, nema godinama. Jedino preduzeće koje se uredno prijavljuje sa podacima u registar je “Linde Gas Srbija”, koje po primljenoj informaciji iz OU redovno podnosi prijave, i po sadašnjem stanju stvari je i jedini zagađivač koji je podneo prijavu.
Kretanje broja prijavljenih zagađivača po godinama u Opštini Bečej:
Primera radi, PIK Bečej je podnosio prijave od 2010-2014 godine (i to ne za sve organizacione jedinice svake godine, nego kako-kad), i od 2014 jednostavno više ne podnosi prijave. “Sojaprotein” se uopšte ne pojavljuje u statistikama ni za jednu godinu. Neki od zagađivača su prijavu podneli samo jednom i nikad više.
Za oblast životne sredine po primljenoj informaciji od javnog značaja iz Opštinske uprave je zadužena šef odseka Bojana Božić a rukovodilac joj je Sandra Popov, načelnik odeljenja.
Reakcije OU jednostavno nema, u odgovoru koji je dostavljen nema čak ni pokušaja da se kaže zbog čega je stanje takvo kakvo je i zbog čega organi opštine ne reaguju, (ne na loše stanje životne sredine o čemu smo više puta pisali i podnosili prijave), nego čak ni na propust da se podnese najobičnija prijava! Čini se da njima ove informacije uopšte nisu potrebne, a na osnovu čega se analizira stanje zagađenja i zagađivača i na osnovu čega se planiraju mere i radnje koje preduzima opština u oblasti životne sredine, jednostavno kao da se nikoga ne tiče.
OU jednostavno nije u stanju da održi ne privid da nešto radi, ne fasadu, nego čak ni najobičniju kulisu nisu u stanju da drže i da statistički rad u oblasti zaštite životne sredine zaliči da je ažuran i redovan, a kamoli nešto više od toga. Mnoge kulise su postavljene, mnoge će ubrzo početi da padaju, a kakva nam životna sredina posle toga ostaje, možemo samo da pretpostavimo.